Voor de opvang van minderjarigen met een emotionele en/ of gedragsstoornis wordt een nieuwe unit KADANZ gebouwd op de campus van de Hagewinde in Lokeren. De keuze van de
inplanting werd gemaakt omwille van de eis ‘prikkelarm’. Het nieuwe volume dat de ondersteunende diensten van de K’ban zal huisvesten werd beschouwd als buffer tussen het
prikkelrijke speelplein en het rustgevend bos aan de oostkant van het terrein.

Bij de inplanting werd rekening gehouden met de inkijk van de appartementen in het noorden, en de nabijheid van het paviljoen De Lommerhoek/Wingerd. Afstanden worden
gerespecteerd en prikkels vermeden. De PAU is volledig afgescheiden van de rest van de campus door een combinatie van tuinmuren en versterkte hagen. Ondanks deze afscheiding is er
veel aandacht besteed aan het integreren / infiltreren van de groene omgeving in het gebouw.

Het gebouw is samengesteld uit verschillende eenheden die met elkaar in verbinding staan via trapzalen en passerelles, al dan niet open. Er zijn in totaal 4 trappen (2 in open lucht en 2
gesloten trapzalen). De beveiliging van deze gesloten unit is opgebouwd in verschillende lagen.

De toegang tot de PAU gaat via een gesloten portaal, een afgesloten patio en een beveiligd inkomsas. Dit zijn al 3 lagen die de bezoeker moet overbruggen. Van hier af aan is de unit in 2
delen opgesplitst met de bedoeling te kunnen scheiden indien dit nodig zou zijn. Doorgaans is er echter een bepaalde vrijheid in deze laag. De leefruimten, de open keukens en de
speelruimte buiten vormen een 4de laag. De circulatie in en rond het gebouw is gericht op een grote vrijheid van de jonge bewoners, maar met een zeer grote controlemogelijkheid voor
de begeleiders.

De kamers vormen de 5de, 6de en 7de laag. Elke kamer heeft een kleine leefruimte, een slaapkamer, een sanitaire cel en een afgesloten buitenruimte. Door de toegangscontrole van deze
deuren vanuit de centrale post en vanuit een kamerpost aan de buitenzijde van elke kamer, kunnen de begeleiders inspelen op de toestand van de bewoner. Enkel in crisissituatie wordt
de camera in de kamer geactiveerd en kan van buitenaf elke deur worden gemanipuleerd. De slaapkamer kan als isolatieruimte worden beschouwd. De toegang tot de sanitaire cel en het
terras kan worden gestuurd in functie van de gemoedstoestand van de bewoner.
Daarnaast is er ook nog een aparte isolatiekamer met een eigen buitenruimte voorzien. Uiteraard met de nodige beveiliging.