Belangrijk bij het vormgeven van het nieuwe woonzorgcentrum was de relatie met het omliggend massieve groen en de integratie van intiemere tuinen in het ontwerp. Door de brede
uitsparingen op het gelijkvloers trekken we de de tuinen tot diep in het gebouw – zelfs door het gebouw. Een inkom met transparantie naar een achterliggende patio of tuin werkt altijd
zeer uitnodigend. De openheid heeft dan ook de bedoeling om deze eerder afgelegen campus een warm welkom te geven aan alle bewoners, gebruikers en bezoekers.

Het gebouw is gedistilleerd tot een zeer eenvoudige combinatie van 2 langse en 2 dwarse vleugels, waarbij de afwisseling van open en gesloten ruimte een tijdloze rust uitstralen van een
harmonieus architecturaal geheel. Door slechts 2 bouwlagen aan de zijde van de zorgboulevard te voorzien, wordt de omvang van het gebouw enigszins beperkt. Achteraan kunnen 3
bouwlagen genieten van de evenwichtige relatie tot het collosale groen. Deze doordachte volumewerking zorgt voor maximale lichttoetreding in de binnentuinen en een zeer mooi
uitzicht voor alle bewoners. De massiviteit van de bakstenen gevels in een zacht grijze kleur wordt bewust gehandhaafd omwille van de uitstraling van een beheerste rust en krachtige
duurzaamheid. De schijnbaar eenvoudige en sobere architectuur krijgt door licht gevelmetselwerk en strak uitgewerkte brede kaders een verrassende verfijning mee.

De afwisseling van open en gesloten ruimte wordt ook binnen het gebouw doorgetrokken. De open leefruimten, gangen en zithoeken trekken zich terug in het volume om de omgeving te
absorberen. De bewoner beleeft de dag, de wisselende seizoenen en het klimaat via de patio’s en terrassen. Deze gangen geven een grote meerwaarde aan de healing environment van
het WZC. Gezien het grote programma hebben wij het gebouw zeer modulair opgevat. Functies kunnen op deze manier gemakkelijk van plaats gewisseld worden, zonder dat de algemene
organisatie hierdoor in het gedrang komt.

Zorgpunt Waasland schreef in februari 2018 een mededingsprocedure met onderhandeling uit onder de vorm van een DBFM opdracht. Het project werd op 03 september 2018 gegund. Het betrof het ontwerp van een zorgcampus incl. masterplan. Een essentiële uitdaging bij het ontwerpen van het Populierenhof was het schakelen van de leefgroepen van het WZC met 122 zorgkamers tot beheers- en bedienbare grote clusters en dit zonder de kleinschalige en persoonlijke zorgbenadering voor de individuele bewoners te verliezen. Daarnaast stonden ook nog een lokaal dienstencentrum (LDC), een dagverzorgingscentrum (DVC), 30 assistentiewoningen, een buitenschoolse kinderopvang (BKO) en een ondergrondse parkeergarage met 72 plaatsen op het programma.

Alle deze functies werden ondergebracht in twee clusters. De derde is de bestaande infrastructuur met bibliotheek, administratieve functies en academie. Het was de bedoeling een zorgcampus te creëren die de sfeer van een dorp opwekt, een levensloopbestendige wijk, dat in een park gelegen is. Vandaar dat er gewerkt werd met verschillende pavilioenen, waarbij we het gevoel geven aan bewoners en bezoekers dat men zelfstandig woont in afzonderlijke woningen op een gezellig plein.

De sfeer van individuele huizen met een eigen voordeur wordt hier benaderd. Hoewel elk gebouw deel uitmaakt van een soortgelijke vormentaal, heeft elk deel een zekere eigenheid. Bewoners verblijven niet in een instituut, maar in kleine zelfstandige units met een eigen voordeur, een eigen leefruimte en eigen buitenruimte.

Inplanting
De bestaande school, welke deels wordt afgebroken om de nieuwe vleugel te realiseren, bevindt zich op een klein terrein grenzend aan de Steenweg. De nieuwe vleugel volgt dezelfde lijn van het oorspronkelijk gebouw en vormt een belangrijke architecturale ingreep in het stedenbouwkundig weefsel van Eke. Tevens definieert de inplanting de open ruimte achter de vleugel.

Door de sobere en eigentijdse vormgeving integreert het nieuwe bouwvolume zich op een verantwoorde manier in het straatbeeld. Via een opening in de sokkel kunnen de leerlingen de speelplaats, klaslokalen en kleuterklassen bereiken. Een bemand onthaal heeft zicht op wie de site betreedt. De onderdoorgang geeft rechtstreeks toegang tot het onthaal en fungeert als een niet verwarmde verbinding tussen de verdeelde functies op het gelijkvloers. Deze dient tevens als een gedeelte van de overdekte speelplaats. De speelplaats wordt door middel van hekwerk afgescheiden van de straat, zodat de veiligheid van de schoolgaande kinderen verzekerd wordt.
De bestaande speelplaats wordt slechts minimaal gewijzigd en dit om budgettaire redenen.

Architectuur en interne organisatie
Het nieuwe gebouw bestaat uit een betonnen sokkel op het gelijkvloers en een compacte bovenbouw op de eerste verdieping beiden geperforeerd door grote raampartijen. De vervangingsnieuwbouw met 7 klassen, verspreid over 2 bouwlagen, bestaan uit één zorgklas op het gelijkvloers en 6 lokalen op de verdieping.
De inkom deelt de gelijkvloerse sokkel op in 2 delen. Aan de ene zijde wordt naast de zorgklas ook het secretariaat en directielokaal ondergebracht. Aan de andere zijde bevinden zich nieuwe polyvalente ruimte en het nieuw sanitair blok. Deze beiden kunnen afzonderlijk gebruikt worden door derden, terwijl de rest van het schoolgebouw veilig kan worden afgesloten.
Hiermee komt men tegemoet aan de vraag naar efficiënt ruimtegebruik en dit maakt de realisatie van een “Brede School” mogelijk.

Op de eerste verdieping bevinden zich 6 ruime lokalen en werd een centrale buitenruimte gerealiseerd. Deze kan dienst doen als overdekte speelzone, een leuke ontmoetings- en ontspanningsplaats, maar ook als buitenklas.

Er wordt gewerkt met prijsbewuste materialen, steeds met oog voor de esthetisch kwaliteiten, onderhoudsvriendelijkheid en doorgedreven duurzaamheid. Er werd hier bij het ontwerpen ook heel specifiek rekening gehouden met eventuele akoestische overlast van de ‘Steenweg’ en met de woningen aan de Steenweg. Alle klaslokalen hebben dan ook enkel zicht op de speelplaats en zijn gescheiden van de Steenweg door een akoestische buffer, de gang. Er zijn geen opengaande ramen voorzien naar de steenweg en het gebouw vormt door zijn balkvormige volume een akoestisch scherm tussen de speelplaats en de buurt.

Hier koos de opdrachtgever bewust voor klassieke klassen langsheen een gang. Wel werden de klassen zodanig gedimensioneerd dat verschillende klasinvullingen mogelijk zijn. Zo kan aan de hand van losse akoestische zitmeubelen eenvoudig een instructiezone gecreëerd worden binnen een klasruimte of kan een klassieke klasindeling omgevormd worden tot landschapsleslokaal naar de noden en wensen van de gebruiker in de toekomst.
Op deze manier en samen met de buitenklas is er toch nog een zekere flexibiliteit gelaten naar het toekomstig gebruik van de nieuwe schoolvleugel.

Na de realisatie van het fusieziekenhuis in Overpelt in 2005 kwam het voormalig Maria Middelares ziekenhuis in Lommel leeg te staan. In afwachting van een nieuwe invulling van deze site binnen een nieuw globaal masterplan, werden er een tijdelijk rusthuis en een polykliniek in gehuisvest. Het bestaand klooster van de congregatie van de Zusters Kindsheid Jesu, palend aan het ziekenhuis, bleef in gebruik. Het woonzorgcentrum ‘De Bekelaar’ is een eerste fase uit dit masterplan ‘zorgcampus de Bekelaar’, opgemaakt door M4 architecten en ingenieurs, dat naast een nieuw WZC nog andere zorggerelateerde bouwprojecten zal voorzien zoals o.a. assistentiewoningen, beschut wonen, … . Het nieuwe woonzorgcentrum, een kruisvormig volume, werd ingepland op een site achter de voormalige ziekenhuisgebouwen, om zo optimaal mogelijk in te spelen op de bestaande topografie van het terrein en wordt grotendeels omgeven door een dennenbos dat, omstreeks 1950 op zandduinen werd ingeplant. Het WZC wordt dan ook opgevat als ‘een project in het bos’, daar waar de andere zorgfuncties deel zullen uitmaken van het stedelijk weefsel.

Het nieuwe WZC heeft een capaciteit van 124 woongelegenheden. Deze worden verdeeld over 4 vleugels in de vorm van een kruis. Tot op heden werden 3 vleugels gebouwd met een capaciteit van 92 bedden. De 4de vleugel zal in een latere fase worden gebouwd deels om budgetaire redenen (spreiden van kosten), deels om redenen van vraag en aanbod en deels om organisatorische redenen. Tijdens de werffase, werd het grondverzet binnen de zone van de 4de vleugel bewaard, zodat deze grond hergebruikt kan worden om de kelderputten onder het af te breken ziekenhuis (fase 1B) op te vullen.

De kruisvorm, die het grondplan kenmerkt, biedt een aantal onmiskenbare voordelen. Hij bevordert de circulatie en oriëntatie in het gebouw en deze vorm biedt daarenboven het voordeel dat er geen inkijk mogelijk is in andermans kamer, dat de (binnen)tuinen tussen de vleugels weids blijven en dat het omliggend landschap tot diep in het gebouw kan doordringen.

Het nieuwe woonzorgcentrum is een interne verbouwing en uitbreiding van het voormalig klooster op de Karmelberg in Waregem. Deze niet evidente keuze kwam er door de mogelijkheid om een groot aantal functionele lokalen te recupereren en door de prachtige ligging aan de rand van een groot park te waarderen. Het nieuwe WZC richt zich op de grote vijver in het midden van het terrein.

Voor de uitbreiding van het WZC is de bestaande toestand bepalend, aangezien er gestreefd wordt naar een coherent geheel met een overkoepelende werking. De algemene diensten worden gegroepeerd tot een centraal knooppunt van waaruit de gebruiker bediend wordt. De verschillende kamers vertrekken vanuit deze kern en deinen uit in een groene omgeving. Hierdoor verkrijgt men maximaal contact met het landschap.

Het verkavelingsproject Groot Bewijk voorziet in diversewoonprojecten, alsook een zorgsite. M4 architecten & ingenieurs was betrokken bij 2 projecten binnen dit masterplan, namelijk het project ‘Zilverblad’, een appartementsgebouw met 42 assistentiewoningen, en ook het woonzorgcentrum ‘Groot-Bewijk’ die hier wordt voorgesteld. Sint-Franciscus vzw gunde M4 architecten en ingenieurs de opdracht voor de realisatie van een nieuw woon-zorgcentrum met kortverblijf.

Het nieuwe gebouw moest plaats bieden aan 60 bewoners, onderverdeeld in 4 leefgroepen: 2 op het gelijkvloers en een kopie hiervan op de eerste verdieping. De kamers werden rond een grote binnentuin georganiseerd. Elke kamer kijkt uit op het omliggende groen, of de ruime binnentuin, waardoor de relatie met de directe omgeving voor elk van de bewoners zeer gunstig is. De leefruimtes zijn centraal geplaatst, aansluitend op de centrale inkom, gemeenschappelijke functies en verpleegposten. Dit resulteerde in een zeer compacte organisatie. Het gebouw wordt gekenmerkt door een gevarieerd volumespel, onder andere met inspringende gebouwdelen zoals beglaasde zithoekjes en gangen, luifels aan de gevels én door een verscheiden materiaalgebruik voor specifieke gebouwdelen. Dit maakt het gebouw leesbaar en zorgt voor een schaalverkleining.

Project

Het eerste deel van het project is vervangende nieuwbouw van 90 kamers ten oosten van het oorspronkelijke woon- en zorgcentrum, dat al uit 3 verdiepingen bestaat. De gerealiseerde uitbreiding loopt ook over 3 verdiepingen zodat oud en nieuw goed op elkaar aansluiten.
Volgens het gewestplan ligt het perceel in een zone voor gemeenschapsvoorzieningen en openbare nutsvoorzieningen. In het oosten grenst het terrein aan een groengebied en in het zuiden aan een woonuitbreidingsgebied. Voor de uitbreiding van het WZC is de bestaande toestand bepalend, omdat het de bedoeling is een samenhangend geheel te creëren met een overkoepelend effect. Een aantal algemene diensten zijn gegroepeerd in een centrale hub van waaruit de gebruiker wordt bediend. Vanuit deze kern vertrekken de verschillende diensten naar een groene omgeving. Dit zorgt voor maximaal contact met het landschap.

Het nieuw WZC wordt ingepland op het huidige terrein in het centrum van Nukerke. Het gebouw met 3 bouwlagen, een gelijkvloers, een 1ste verdieping en een 2de verdieping zal in het totaal 184 woongelegenheden bevatten.

Het gebouw zal in 2 fasen gerealiseerd worden met maximaal behoud van alle kamers zodat bewoners slechts 1 x naar hun definitieve kamer zullen moeten verhuizen. Het ontwerp telt 8 leefgroepen, 2 verdiepingen met telkens 2 wooneenheden, gekoppeld, en telkens verdeeld in 2 leefgroepen. Er wordt bijzondere aandacht besteed aan de leefeenheden voor dementerenden die elk over een veilige en afgeschermde binnentuin beschikken op hun leefniveau.

De hoofdingang is centraal geplaatst Aan de ene zijde sluit een ruime polyvalente ruimte hierop aan met bar en toegankelijk terras. Dit laat toe dat deze ruimte ook gemakkelijk bereikbaar is voor de aanpalende school en assistentiewoningen. Aan de andere zijde betreedt men het WZC met een aantal centrale functies met doorgang naar de dienstlokalen, keuken, technische ruimte en administratieve lokalen.

Het dagverzorgingscentrum heeft een volledig autonome ingang vlak naast de parking. Vanuit het onthaal vertrekken 2 ruime beddenliften naar de verdiepingen waar zich de woongelegenheden bevinden.

Op de verdiepingen zijn er telkens 2 gekoppelde wooneenheden bestaande uit 2 leefgroepen met een eigen ruime leefruimte en ca 23 kamers, een verdeel/ therapiekeuken en een rolstoeltoegankelijk terras. In de gangen zijn rustpunten met uitzicht naar buiten. De verpleegpost, het sanitair en de andere logistieke lokalen zijn centraal opgesteld en vlot bereikbaar vanuit de wooneenheden zelf als via de aparte dienstliften die rechtstreeks leiden naar de logistieke diensten gelegen  aan de lager gelegen Boelaardstraat.

Het woonzorgcentrum Haagwinde te Maarkedal nestelt zich in het rustige landschap van de Vlaamse Ardennen. Het bestaande gebouw dateert van rond de eeuwwisseling en telt 69 woongelegenheden waarvan er 9 tijdelijk gehuisvest waren in het aansluitende klooster. Het oorspronkelijke woonzorgcentrum heeft een L-vormig grondplan en strekt zich uit over 2 bouwlagen. Het volume wordt gekenmerkt door een rode gevelsteen en een plat dak. Een uitbreiding werd noodzakelijk door de stijgende vraag naar grotere kamers en de zusters van het klooster die terug nood hebben aan hun eigen kamers. 11 woongelegenheden worden overgenomen door het WZC De Samaritaan in de nabijheid waardoor de 9 bewoners van het klooster in ieder geval kunnen verhuizen. Het project bevat de uitbreiding van het woonzorgcentrum met 22 kamers en 7 serviceflats inclusief een polyvalente zaal met een ruime bar die kan dienen als buurtcafé. In overleg met diverse overheidsdiensten is er gestreefd naar een zo compact mogelijk gebouw dat nauw aansluit bij het gabarit van het bestaande woonzorgcentrum.

Masterplan

Residentie Zilverblad situeert zich op de zorgsite Groot Bewijk in Scheldewindeke (Oosterzele) en is een plek waar senioren ‘thuis’ kunnen zijn. Mooi gelegen in het groen en toch op
wandelafstand van het dorpscentrum. Deze ontwikkeling kadert in de realisatie van het grootste woon- en zorgproject ooit in Oosterzele. Naast de assistentiewoningen bevindt zich op
dezelfde site ook een gloednieuw woonzorgcentrum OLV Ter Veldbloemen, dat 60 bedden telt.
Het is een geheel van 42 eigentijdse en comfortabele 1- of 2 slaapkamerappartementen waar ouderen volledig zelfstandig en in alle vrijheid kunnen wonen met alle faciliteiten zijn zoals
permanentie door een assistent, poets- en strijkdiensten en warme maaltijden aan huis.

Planopbouw

Het project is opgedeeld in 2 volumes en kleinschalig opgevat. Een volume met 28 flats en een kleiner volume met 14 flats met tussenin de gemeenschappelijke functies zoals
fietsenberging, tellerslokalen gas, elektriciteit en water en afvalberging. Het geheel bestaat uit 4 bouwlagen met platte bedaking. Per 6 of 8 flats is een afzonderlijke ingang voorzien, elk
met hun eigen trappenhuis en lift.

Concept

In de missie en visie van het OCMW en WZC De Kroon ligt de focus erin een thuis te creëren voor zorgbehoevende ouderen én waarbij de bewoner en zijn omgeving centraal staat. Deze focus vroeg een menselijke schaal en een voldoende kleinschalige benadering naar de beleving van de campus en de infrastructuur voor de bewoners. Het gebouw is samengesteld uit een centrale kern met 3 vleugels. De vleugels buigen rond de bestaande elementen en beperkingen van de site zodat er 3 halfomsloten pleintjes ontstaan die een vriendelijk karakter verlenen aan het gebouw en aan de open ruimte. De noodzaak om de vleugels te laten buigen heeft een extra ruimte laten ontstaan in de gangen van elke afdeling, die is vormgegeven als een zit- en wachtruimte. Naast een koffiehoekje is er tevens een nis voor tilapparaten en rolstoelen. De beoogde heterogene samenstelling van de afdelingen heeft impact naar de organisatie van wonen en zorg omdat het niet uit te sluiten valt dat een beperkt aantal bewoners met een licht dementieel ziektebeeld binnen deze afdelingen zullen verblijven, terwijl de diversiteit onder de overige bewoners ook groot kan zijn.

Concept
Het woonzorgcentrum Haagwinde te Maarkedal nestelt zich in het rustige landschap van de Vlaamse Ardennen. Het bestaande gebouw dateert van rond de eeuwwisseling en telt 69 woongelegenheden waarvan er 9 tijdelijk gehuisvest waren in het aansluitende klooster. Het oorspronkelijke woonzorgcentrum heeft een L-vormig grondplan en strekt zich uit over 2 bouwlagen. Het volume wordt gekenmerkt door een rode gevelsteen en een plat dak.

Een uitbreiding werd noodzakelijk door de stijgende vraag naar grotere kamers en de zusters van het klooster die terug nood hebben aan hun eigen kamers. 11 woongelegenheden worden overgenomen door het WZC De Samaritaan in de nabijheid waardoor de 9 bewoners van het klooster in ieder geval kunnen verhuizen. Het project bevat de uitbreiding van het woonzorgcentrum met 22 kamers en 7 serviceflats inclusief een polyvalente zaal met een ruime bar die kan dienen als buurtcafé.

In overleg met diverse overheidsdiensten is er gestreefd naar een zo compact mogelijk gebouw dat nauw aansluit bij het gabarit van het bestaande woonzorgcentrum.

De uitbreiding bestaat uit 3 aparte volumes die in elkaar haken en zo een interessant geheel vormt dat zich aangenaam nestelt in de glooiende omgeving. De impact op het landbouwgebied is eerder beperkt door de compacte indeling waardoor het gebouw maar een klein deel landbouwgrond inneemt. De brandweg zit verwerkt in de groene tuin vol beplanting rondom het gebouw waardoor het frisse landschap met groene karakte gewoon behouden blijft.

Architectuur
Vooraan ligt de polyvalente zaal met een mooie luifel die het terras aan de straatzijde overdekt en tegelijk als entree dient voor de dieper liggende ingang. Door de plaatsing aan de voorzijde geeft dit een uitnodigend contact met de buurt, de luifel dienst meteen als referentiepunt in de straat. In deze eerste blok bevindt zich het onthaal, het kapsalon en een aantal semipublieke gespreksruimtes.

De wens van de bouwheer om hier in het interieur een eyecatcher te creëren, resulteert in de opvallende maar warme groene tint aan de onthaalbalie, gecombineerd met een fris behang die meteen in het oog springen bij het binnenkomen. In de polyvalente zaal werd voor een opvallende gouden muur gekozen die mooi combineert met de gouden lampen, donkere vloeren en zwarte gordijngevel langs de overige 3 zijden.

Het tweede volume, dat zich vanuit de inkom naar achter uitbreidt is het centrum van het dagelijks functioneren en is gericht op de eigen tuin en de landschappelijke omgeving. Hierin bevinden zich de gemeenschappelijke badkamers, personeelsruimtes en de kamers met uitzicht op de groene omgeving.

Het derde volume is als het ware het hart van het woonzorgcentrum. Dit zijn de therapiekeuken en de nieuwe gezellige leefruimtes die meteen de brug maken tussen het bestaande woonzorgcentrum en de nieuwe uitbreiding. De leefruimtes, één op elke verdieping, is een combinatie van een deel oud en een deel nieuw. Door de oude leefruimtes op te frissen en te voorzien van dezelfde kleurtinten als de nieuwbouw vormt dit een rustige overgang en een naadloos geheel.

Het project illustreert de symbiose van verschillende entiteiten binnen een zorgkader. Nieuwe en bestaande vleugels werden met zorg gecombineerd, zodat de werking van het hele gebouw werd versterkt. Werkbaarheid voor het personeel was hierbij een belangrijk criterium, maar ook de kleinschalige eigenheid van individuele woningen mochten bij deze schaalvergroting niet uit het oog verloren worden.

Het project schetst ook de integratie van (deels) publieke functies zoals een verwelkomend sociaal restaurant en diverse administratieve diensten.

Inplanting
De nieuwe vleugel met 42 nieuwe assistentiewoningen werd evenwijdig aan de bestaande assistentiewoningen ingeplant en alle woningen kijken uit op de groene omgeving of centraalgelegen parktuin. Het sociaal restaurant werd in de meest publieke zone ingeplant zodat bezoekers niet de volledige site moeten doorkruisen en gros van het (gemotoriseerd) verkeer zich niet op de site moet begeven.

Het nieuwe, centraal gelegen ontmoetingsplein heeft een marktfunctie van waaruit de verschillende delen van het zorgcomplex bereikbaar zijn. Hoewel de verschillende gebouwdelen intern met elkaar in verbinding staan werden afzonderlijke toegangen op het plein voorzien. Dit verhoogt de leesbaarheid van de verschillende delen, alsook de kleinschaligheid. Er werd dus vermeden om 1 hoofdingang te voorzien. Tussen het sociaal restaurant en de nieuwe vleugel assistentiewoningen werd een nieuw onthaalgebouw opgetrokken, verspreid over 2 bovengrondse bouwlagen. Op de gelijkvloerse verdieping bevinden zich het onthaal met bijhorende administratie, kapper/pedicure, een lobby met zetels en het sociale restaurant met cafetaria en bijhorend overdekt terras. Op de eerste verdieping bevinden zich de administratieve diensten ( 6 functionele burelen), een grote vergaderzaal en wachtruimtes. In overleg met de bouwheer werd geopteerd voor 3 types assistentiewoningen. Dit als antwoord op de vraag naar diversiteit inzake zorgbehoefte, woonkwaliteit en budget.

Inplanting
Het project omvat de bouw van 2 x 10 grondgebonden assistentiewoningen die deel uitmaken van een masterplan opgemaakt in 2013 voor de nieuwe zorgcampus “Zorgdorp” op het huidige terrein van “De Samaritaan” en aan de overzijde van de Glorieuxstraat.

Door de hoogte verschillen op het terrein, werd het een hele uitdaging om de toegangspaden uit te voeren volgens de regelgeving van toegankelijkheid. Het werd een evenwichtsoefening tussen toegankelijkheid en landscaping.

Woningen
De woningen zijn identieke woningen in een strakke, hedendaagse vormentaal, geschakeld per 4 of per 6, met een dynamische volumetrie, gecreëerd door de combinatie van hellend en plat dak. Elke woning heeft een dak dat voor een groot deel plat is en deels hellend. Hierdoor ontstaat een ritmisch straatbeeld en een duidelijke herkenbare, collectieve identiteit. De geschakelde woningen hebben ook het voordeel dat ze een vlakke gevelrij onderbreken. Elke woning is voorzien van een eigen terras en dit zowel vooraan als achteraan. Op deze manier heeft elke woning een buitenruimte met verschillende zichten en oriëntatie. Dit draagt bij tot een hoge woonkwaliteit.

Materialiteit
Er werd gewerkt met prijsbewuste materialen, steeds met oog voor esthetische kwaliteiten, onderhoudsvriendelijkheid en
doorgedreven duurzaamheid. Als gevelsteen werd gekozen voor een warme steen waarvan de kleurschakeringen variëren van bordeauxrood tot paars met blauw-violette nuances. Dit bezorgt de gevel zijn levendig uitzicht. Het buitenschrijnwerk is uit hoogwaardige, slagvaste PVC met isolerende zonwerende hoog rendementsbeglazing.

Stedenbouwkundig

De site, gelegen in het woongebied van de kern van Aalbeke, fungeert als schakel tussen verschillende aangrenzende zones. Een fiets- en voetgangersas, met daarachter woonverkavelingen, sluit het terrein in langs de westkant. Hierop wordt aansluitend een zone voor groen en recreatie voorzien. Deze as verbindt de in het noorden gelegen (reserve)
woonverkavelingen met het centrum van Aalbeke. Voor de inplanting van de aanleunwoningen wordt reeds geanticipeerd op de oriëntatie van de reserve woonverkavelingen. De nieuwe woningen zullen perfect aansluiten op het aanwezige en toekomstige woonweefsel.
Het ouderenwelzijnscentrum, met bijhorende polyvalente ruimtes, positioneert zich aan de Moeskroensesteenweg die een dichtere bebouwing verdraagt. In de toekomst maakt deze locatie een verdere uitbreiding voor gemeenschapsvoorziening mogelijk naar het naastliggend perceel met hoeve. Een groenbuffer wordt voorzien tussen het ouderen welzijnscentrum en de industriezone. Door deze positionering ontstaat er een zone die als ankerpunt kan fungeren tussen de dorpskern van Aalbeke, het ouderen welzijnscentrum met aangrenzende polyvalente ruimtes en de aanleunwoningen.

Concept

Een duurzame en transparante architectuur staat borg voor een aangename leefomgeving voor de bejaarde. Zo is de band met het dorp en de omliggende natuur een belangrijk uitgangspunt in het concept. Er werd bewust gekozen voor een hedendaags leefklimaat. De noodzakelijke infrastructuur voor diensten en verzorging is op discrete wijze voorhanden. Integratie is aanwezig op verschillende niveaus. Door een onopvallende verankering met bestaande en geplande verkeers- en wandeltrajecten is het zorgcentrum functioneel en morfologisch in de site ingebed. De polyvalente functies zijn zowel van in het zorgcentrum als van buitenaf bereikbaar. Alle gebouwen zijn bereikbaar voor toelevering, ziekenwagens, taxi en brandweer. De cafetaria sluit aan op het nieuwe buurtplein en de wandel- en fietsroute. De bewoners hebben visueel en functioneel contact met de leefomgeving zonder gestoord te worden in hun privacy. De woonhuizen voor demente ouderen bieden een uitgesproken geborgenheid door het uitzicht op tuinen georganiseerd rond een atrium. Oriëntatieankers worden gecreëerd door ruimtelijke eenvoud van de woonruimtes. Dienst en verzorgingsruimten sluiten discreet aan op de drie woonhuizen.

Concept

Om te kunnen voldoen aan de heersende wetgeving inzake ouderenzorg werd een bestaande vleugel van het woonzorgcentrum afgebroken en vervangen door een nieuwbouw voor 38 wzc-bedden (op het gelijkvloers) en 20 serviceflats (op de eerste verdieping). Deze uitbreiding is een eerste fase van het ‘masterplan 2020’ dat voor de zorgcampus werd uitgewerkt. Hierbij was de ontwikkeling van een ‘zorgpark’ een belangrijk uitgangspunt. Het nieuwe gebouw werd ingeplant in het groen en omringd door verkeersluwe wegenis.

De 3 afdelingen op het gelijkvloers werden telkens rond een gesloten binnentuin georganiseerd. De centrale verpleegpost heeft zowel zicht op de leefruimtes als op de binnentuinen. De tuinen bieden een grote bescherming voor bewoners die lijden aan dementie. Daarnaast hebben alle residenten een groot uitzicht op de omgeving door de lage tablethoogtes in de kamers.
Elke serviceflat is autonoom met een eigen inkom, een slaapkamer, een berging, badkamer en een ruime leefruimte met balkon. Centraal werd een gemeenschappelijke ontspannings- en ontmoetingsruimte voorzien, met een ruim terras, berging en sanitair.
In dit project werden bijzondere inspanningen geleverd inzake duurzame ecologie. Er werd gestreefd naar bijnapassiefbouw, met onder andere een volledige houtskeletbouw op de eerste verdieping en uitgebreide isolatiepakketten.

Stedenbouwkundig

Het terrein waarop het nieuwe woonzorgcentrum is gerealiseerd bevindt zich in een gemengd centrumgebied. Aan de voorzijde grenst het woonzorgcentrum aan het kerkplein, terwijl zich aan de achterzijde een lagere school bevindt. Hierdoor maakt het woonzorgcentrum nadrukkelijk deel uit van het dorpsleven in Melsele. Het zicht vanaf het Kerkplein is een beschermd dorpszicht. In samenspraak met de bouwheer en de stedenbouwkundige dienst van de provincie Oost-Vlaanderen werd beslist om het ‘kasteeltje’ te behouden en mits renovatie te integreren in het nieuwe woonzorgcentrum. Dankzij de ruime parkeergarage onder het gebouw volstond het om de eigen behoeften volledig te dekken en diende geen groenruimte opgeofferd te worden voor parkeerplaatsen. Ook de oude tuinmuur langs het Kerkplein werd gedeeltelijk behouden als scheiding tussen de openbare ruimte en de campus.

Concept

Het voormalig rustoord werd vervangen door een gloednieuw woonzorgcentrum met 95 kamers op dezelfde campus. De bouwdichtheid op het terrein werd echter aanzienlijk verhoogd door de uitbreiding van het aantal bedden (van 73 bedden naar 95 bedden) en de grotere oppervlakte van de kamers. Tijdens uitvoering van de werken zijn de bewoners ondergebracht in het oude rustoord De Notelaar in het centrum van Beveren. Na afwerking van het nieuwe woonzorgcentrum werd De Notelaar gesloopt. Om de nieuwbouw maximaal te integreren in de omgeving werd geopteerd voor afwisselend materiaalgebruik in een strakke hedendaagse vormgeving. Zo werd voor de lange gevel langs de Hazaarddam gekozen voor volumes in baksteen en pleisterwerk. Ook voor de overige vleugels werd telkens gezocht naar een evenwichtige combinatie tussen beide materialen. Op deze manier komt het oude ‘kasteeltje’ beter tot zijn recht door de contrastwerking. Op het gelijkvloers bevindt zich naast de algemene inkom ook een ruime polyvalente zaal met bijhorigheden. Het kasteeltje werd grondig gerenoveerd en gekoppeld aan het woonzorgcentrum. Het kreeg tevens een herbestemming met kantoren en personeelsruimtes. De drie verpleegafdelingen, verspreid over drie bouwlagen, zijn gekenmerkt door een individueel kleurpalet.

Masterplan

De nieuwbouw van 29 assistentiewoningen maakt deel uit van een masterplan voor de gehele zorgsite waarbij ook een vervangingsnieuwbouw wordt voorzien voor het verouderde WZC. Het nieuwe gebouw bevindt zich deels langs de Hoge Heerweg en deels langs een weg op de bestaande zorgcampus. Deze weg is momenteel de diensttoegang voor het WZC. In de toekomst (na realisatie van de vervangingsnieuwbouw) zal deze weg de hoofdtoegang worden naar het nieuwe WZC.

Ontwerp

De nieuwbouw omvat drie bouwlagen. Op het gelijkvloers bevindt zich de algemene inkom en een ruime polyvalente zaal, die tijdelijk dienst doet als dagverzorgingscentrum. Twee flats doen voorlopig dienst als bureel en rustruimte annex badkamer voor het dagverzorgingscentrum. Na realisatie van de geplande vervangingsnieuwbouw zal het dagverzorgingscentrum verhuizen naar het WZC.

Nieuwbouw

De nieuwbouw was noodzakelijk voor de steeds grotere vraag naar extra kamers en deze maakte het tevens mogelijk om in het bestaande gebouw een dienstencentrum en een dagcentrum te organiseren. Het nieuwe onthaal van het woonzorgcentrum is zeer ruimtelijk door een hoge vide en naar de binnentuin toe opengewerkt met een zithoek. Een open balie verhoogd het thuisgevoel en de hotelsfeer. Via een ruime gang met trap en liften bereikt men de verschillende woonafdelingen van het WZC, waarbij de verpleegpost telkens toezicht heeft op de in- en uitgaande bewoners/bezoekers. Elke woonafdeling bestaat uit 17 of 18 kamers, voorzien van een ruime leefruimte, een slaapzone en een gezellige badkamer met alle nodige voorzieningen.

Verbouwing

In de bestaande vleugel zijn verbouwingen gebeurd voor de algemene diensten van het woonzorgcentrum en een dagcentrum voor de opvang 15 bejaarden. De betonnen skeletstructuur van het bestaande gebouw liet toe om verregaande verbouwingen te realiseren zonder aan de draagstructuur te moeten raken. De inrichting van de verschillende diensten is flexibel opgevat zodat latere wijzigingen steeds mogelijk zijn.

Ontwerp

Het WZC met 60 kamers strekt zich uit over 3 bouwlagen, een dakverdieping en een kelderverdieping voor technieken. Het woonzorgcentrum is een zeer compact volume dat zich nestelt in dit beknopte terrein. Centraal in de afgeronde voorgevel vormt een glasraam in de polyvalente ruimte de eyecatcher. De hoofdingang wordt geaccentueerd door een luifel en een hoger volume dat de kroonlijst doorbreekt. Binnenin werd volop ingezet op natuurlijk licht dat via de zithoeken naar binnen komt. De compactheid en de doordachte interieurvormgeving verhoogd het thuisgevoel en de hotelsfeer die we vooropgesteld hadden. Alle kamers zijn ruim ontworpen met extra veel aandacht voor zicht, licht en uitgerust met veel vast meubilair. De 20 kamers per verdieping zijn geschikt ronde een centraal deel met gemeenschappelijke diensten. Loopafstanden zijn beperkt en alles is vlot bereikbaar via de twee beddenliften. De leefruimten hebben brede terrassen zodat ook rolstoelgebruikers van het uitzicht en de tuin kunnen genieten. Onder het dak zijn de personeelsruimten, bergingen en algemene verzorgingsruimten voor kinesitherapie en ergotherapie voorzien.